Ο αγροτικός τρόπος ζωής είχε πολλούς καθημερινούς
κινδύνους. Άλλοι έπεφταν από τα ζώα, άλλοι από τα δένδρα. Τα σπασίματα και τα
βγαλσίματα ήταν καθημερινό φαινόμενο. 
Οι πρακτικοί που υπήρχαν στα χωριά,
γιάτρευαν όλα αυτά πολύ αποτελεσματικά και χωρίς να αφήνουν κουσούρια. Για τα
σπασίματα και ραΐσματα αντί για γύψο 
χρησιμοποιούσαν στηρίγματα με καλάμια.
Έδεναν τα τεμαχισμένα καλάμια και ακινητοποιούσαν το σπασμένο μέρος. Για
βγαλσίματα «τράβαγαν» το σημείο που υπήρχε πρόβλημα και το έδεναν με μαντήλι σφιχτά.
Πρακτικοί στη Στενή ήταν ο Πέτρος Πισινάρας
(Κουμπούρας) και ο αδερφός του Μήτσος ο οποίος έμαθε και τη νύφη του Ρίνα.
Επίσης η Παναγιού Γιαλού (Ταμία).
Ο Ιωάννης Καρλατήρας (γέρο-Τίλιας) ο οποίος έβγαζε
δόντια και καθάριζε αυτιά. Με μια τσιμπίδα, την δοντάγρα, έσφιγγε το δόντι και
το αφαιρούσε. Μετά έβαζε αλάτι στο στόμα για να ψηθεί η πληγή ή έδινε ούζο για
τον πόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.